Moederschapsthema's
Zwangerschap
Ik ben helemaal niet blij.
De wereld vind ik hartstikke bedreigend nu.
We weten echt niet wat we moeten beslissen…
Ik moest steeds huilen, maar het gaat toch eigenlijk best wel?
Ik maak me over alles zorgen.
Ik voel me een wrak.
Ik heb stress van alles wat geregeld en besloten moet worden, dat is toch niet goed?!
Ik heb helemaal geen tijd om stil te staan bij mijn zwangerschap.
Miskraam
Ik ben een paar maanden zwanger geweest en voel me moeder, maar niemand die het ziet.
Ik voel me zó leeg.
Het voelt allemaal zo tegenstrijdig dat ik voortdurend in verwarring ben.
Ik ben zó verdrietig.
Ik ben weer zwanger maar nog zo verdrietig over mijn miskraam hiervoor.
Ik had me al zo verbonden maar heb niet goed afscheid genomen.
Bevalling
Ik ben zo bang voor de bevalling…
Alles gaat anders dan ik hoopte. Is dat niet heel slecht voor haar?
Ik voel me een wrak.
Volgens mij doe ik het helemaal fout.
Mijn bevalling was echt een hel.
Ik heb zo’n spijt over hoe ik het bij de eerste heb gedaan.
Waarom heeft niemand me ooit verteld waar je allemaal doorheen moet als moeder?
Bij mijn zus gaat het allemaal vanzelf, en ik stort van de ene mislukking in de andere.
Abortus
Het heeft mijn leven veranderd, maar ik kan er met niemand over praten.
Het voelt allemaal zo tegenstrijdig dat ik voortdurend in verwarring ben.
Ik voel me zó leeg.
Moet ik nu kiezen met mijn gevoel of met mijn hoofd?
Ik moest steeds huilen, maar het gaat toch eigenlijk best wel?
Tien jaar geleden een abortus en nu raak ik maar niet zwanger.
Stilgeboorte
Het is zo complex en tegenstrijdig, ik weet niet hoe ik me moet voelen.
Niemand begrijpt wat ik voel.
Het was een enorme transformatie, maar ik eindig feitelijk waar ik begonnen ben.
Kind(je) dat ziek is of ‘anders’
Kan ik dit wel aan?
Ik ben mezelf kwijt.
Er is iets mis met hem. Is dat mijn schuld?
We weten echt niet wat we moeten beslissen…
Hoe blijf ik overeind?
Als ik dit had geweten…
Ik móet het accepteren, maar kan ik dat wel?
Het voelt allemaal zo tegenstrijdig dat ik voortdurend in verwarring ben.
Kraamtijd
Ik ben helemaal niet blij.
Kan ik dit wel aan?
Waar is die roze wolk? De mijne is loodgrijs…
Ik had hier nooit aan moeten beginnen.
Ben ik wel een goede moeder?
Ik geloof dat ik me niet echt met haar kan verbinden.
Het is zo machtig bijzonder dat ik helemaal niet meer in mijn oude leven pas.
Ik wist wel dat ik hier niet voor in de wieg gelegd ben.
Ik kan niet meer tegen zijn geschreeuw. Dat mag ik toch niet voelen als moeder?
Kind(je) in het ziekenhuis
Kan ik dit wel aan?
Ik ben boos op iedereen en alles.
Ik had er alles voor gegeven om hem dit te besparen…
Ik ben zó verdrietig.
Mijn hart breekt iedere keer als ik de deur uit ga.
Hoe kan ik haar geven wat ze nodig heeft terwijl ze in het ziekenhuis ligt?
Hoe blijf ik overeind?
(Eerste jaar) moederschap
Ik wil dit leven helemaal niet.
Ik ben toch niet in staat weer te gaan werken!
De wereld vind ik hartstikke bedreigend nu.
Als ik dit had geweten…
Het is mijn baby maar ik weet niet of ik wel echt van hem hou
Ben ik ook nog iemand anders dan zorgsloof??
Zal ik me ooit weer voelen zoals vroeger?
Ik snauw iedereen af die in mijn buurt komt.
Mijn lijf is zo veranderd, ik voel me onzeker.
Ben ik wel een goede moeder?
Mijn hart breekt iedere keer als ik de deur uit ga.
Ik ben mezelf kwijt.
Ik ben boos op iedereen en alles.
Waarom heeft niemand me ooit verteld waar je allemaal doorheen moet als moeder?
Hallo, ik ben er ook nog!
(Nog) onvervulde kinderwens
Ik word maar niet zwanger.
Ik ben boos op iedereen en alles.
Ik ben al 60 maar dat ik geen kinderen heb gekregen doet nog steeds pijn.
Ik móet het accepteren maar kan ik dat wel?
Bij mijn zus gaat het allemaal vanzelf, en ik stort van de ene mislukking in de andere.
Ik moest steeds huilen, maar het gaat toch eigenlijk best wel?
Adoptie
Het is veel zwaarder dan ik dacht.
Voel ik wel genoeg wat een moeder hoort te voelen?
Ik heb het gevoel dat hij mij afwijst… geen wonder natuurlijk.
Kind(je) dat gaat sterven/ is gestorven
Dit is zó intens. Ineens wordt duidelijk wat waardevol is en wat bijzaak.
Ik wist niet dat het leven zo hard kon zijn.
Ik wilde dat ik meer vertrouwen had.
Wat kan ik voor haar doen?
Kan ik hem wel loslaten?
Ik vlucht in alles want als ik aan het verdriet toegeef ben ik bang dat ik het loodje leg.
Is hij er echt niet meer?
Zal ik me haar wel goed blijven herinneren?